نمونه سوال ریاضی نوبت دوم (دریافت فایل)

                             نمونه سوال هدیه های آسمانی نوبت دوم (دریافت فایل )

                                                                نمونه سوال املا نوبت دوم دریافت

  دید کلی

از روزی که انسان برای نخستین بار شروع به نوشتن افکار خود کرد، پیوسته نگران موقعیت خود در عالم لایتناهی بوده است. لکن تا سال 1788 و نوشته‌های « جیمز هاتن » ، مفهوم زمان تقریبا نامحدود ، تنها برای انسان دارای معنا بود و زمین صرفا در یک چارچوب موقتی مورد نظر قرار می‌گرفت. در اندیشه انسان قرون وسطی ، زمین از نظام بسته‌ای تشکیل می‌شد که از آغاز آن چندان وقتی نمی‌گذشت و عاقبت آن هم چندان دور نبود.

 تاریخچه تخمین عمر زمین

از آنجایی که زمان غیر قابل لمس است، تصور ابعاد زمان نیاز به بصیرت ذهنی داشت که طبیعت‌گرایان قرن هفدهم قادر به پذیرش آن نبودند، بنابراین نگرش قرون وسطایی کوتاه بودن زمان دنیوی همچنان باقی ماند. محققین مسیحی آن زمان بطور کلی می‌پنداشتند که سن زمین در حدود 6000 سال است، رقمی که بر اساس قبول نوشته‌های باستانی عبرانی قرار است.

 سیر تحولی و رشد

تخمین عمر زمین از مدتهای بسیار طولانی فکر دانشمندان را به خود مشغول کرده بود. دانشمندان مختلف سعی داشتند با روشهای مختلفی سن کره زمین را تخمین بزنند که از آن جمله می‌توان تخمین عمر زمین را بر اساس شوری آب اقیانوسها و محاسبه میزان رسوبگذاری ذکر کرد. در سال 1897 ، فیزیکدان معروف « لرد کلوین » (Lord Kelvin) قدمت و عمر زمین را به این صورت تعریف نمود که زمین در ابتدا به حالت مذاب بوده و بعد سرد شده است. وی همچنین اظهار نظریه‌هایی را بر اساس فرضیه‌هایی در مورد منشا و مبدا حرارت خورشید به عمل آورد و ادعا کرد زمین سنی در حدود 20 الی 40 میلیون سال دارد

Lord Kelvin

در اوایل قرن بیستم ، « رادرفورد » (Ruther Ford) و « هولمز » (Holmes) در انگلیس و « بولتوود » (Boltwood) در امریکا دریافتند که تجزیه عناصر ناپایدار جهت تولید ایزوتوپهای رادیوژنیک می‌توانند برای تعیین سن کانیها و سنگهای پوسته کره زمین مورد استفاده قرار گیرند. ولی روشها و تکنیکهای تحلیلی در آن زمان آنقدر دقیق نبود که بتواند مقدار ایزوتوپهای رادیوژنیک موجود در سنگها را تعیین نماید. در نتیجه منحصرا بعد از سال 1950 که اسپکترومتر (Spectrometer) اختراع گردید، تعیین سن سنگها به طریق ایزوتوپی معمول گردید از این مقاله سعی می‌شود تا روشهایی را که از ابتدا برای برآورد عمر زمین مورد استفاده قرار گرفته، مورد بحث قرار دهیم و در نهایت به روشی که امروزه استفاده می‌شود و دقیق‌تر است، اشاره کنیم.

اسپکترومتر (Spectrometer)

 تخمین عمر زمین بر اساس شوری آب اقیانوسها

در سال 1715 « ادموند هالی » (Edmond Halley) ، منجم انگلیسی ، این مطلب را پیش کشید که سن زمین را می‌توان از روی مقدار شوری آب اقیانوسها محاسبه کرد. عملا نقشه این بود که مقدار شوری آب دریاها را با دقت تمام محاسبه و سپس عمل را ده سال بعد تکرار کنند، با محاسبه مقدار ازدیاد شوری آب در هر ده سال می‌توان زمان لازم برای تحصیل شوری آب فعلی را از آبهای شیرین اولیه بدست آورد. اگر هم چنین آزمایشی انجام شده باشد، هیچ ازدیادی در شوری آب اقیانوسها دیده نشد.

Edmond Halley F.R.S. 1656-1742

در اواخر قرن نوزدهم بعضی محققان با تجدیدنظر در روش فوق و با تجزیه شیمیایی آب رودخانه‌ها ، مقدار سدیم اضافه شده به دریاها در هر سال توسط رودخانه‌های دنیا را محاسبه کردند. با دانستن حجم تقریبی آب اقیانوسهای امروزی و فرض اینکه آب اقیانوسهای اولیه شیرین بوده است و میزان ازدیاد سدیم توسط رودخانه‌های امروزی میانگینی برای تمام زمان زمین شناسی است، آنها زمان لازم برای تحصیل غلظت سدیم و شوری امروزی را محاسبه کردند. سرانجام نتیجه‌گیری کردند که از روز اولی که آب برای نخستین بار بر روی سطح زمین متراکم شد،

90 میلیون سال می‌گذرد. امروزه ما می‌دانیم که تخمین هالی از سن اقیانوسهای زمین به مراتب کمتر سن واقعی آنهاست. دلیل عمده آن هم این است که او تعویض سدیمی را که میان آب دریا و سنگهای پوسته کره زمینی صورت می‌گیرد، بسیار ناچیز می‌پنداشت.

 تخمین عمر زمین بر اساس میزان رسوبگذاری

هر که سنگهای رسوبی را مطالعه کرده باشد، می‌داند که طبقه‌ای ضخیم از ماسه سنگ می‌تواند در عرض یک روز ته‌نشین شود یا لایه نازک گل رسی که روی آن قرار می‌گیرد، ممکن است برای ته‌نشین شدن به 100 سال زمان نیاز داشته باشد و سطح طبقه بندی میان آنها ممکن است نماینده مدت زمانی بیش از مجموع آنها باشد. برای ضخامت معینی از طبقات رسوبی میانگینی برای میزان رسوبگذاری وجود دارد. اگر تغییرات مهمی در شرایط محیط رسوبی رخ ندهد و فرسایش نیز در امر رسوبگذاری وقفه ایجاد نکند، ضخامت طبقات کم و بیش متناسب با زمان سپری شده خواهد بود.

زمین شناسان اواخر قرن نوزدهم تصور می‌کردند که می‌توانند در صورت تخمین میزان ته‌نشست در محیطهای رسوبی امروزی ، زمان مشخص شده توسط واحدهای سنگهای قدیمی مشابه را نیز معین کنند. آنها همچنین تصور می‌کردند که در صورت تعیین ضخامت کل طبقات رسوب کرده در گذشته ، خواهند توانست کل زمان زمین شناسی طی شده را تخمین بزنند.

در بسیاری مناطق درجه حرارت معادن عمیق ازدیاد محسوس و یکنواختی را بر حسب ازدیاد عمق نشان می‌دهد. این افزایش حرارت نشان می‌دهد که دما از درون گرم زمین به طرف قسمت سرد خارجی آن جریان دارد و از پوسته زمین متصاعد می‌شود. این اتلاف گرما قابل اندازه گیری است و منطق « کلوین » (Kelvin) استدلال می‌کرد که اگر زمین با از دست دادن حرارت ، تدریجا در حال خنک شدن است، پس در زمان گذشته می‌بایست گرمتر بوده باشد. کلوین این پدیده را به صورت اتلاف حرارت از یک حالت مذاب اولیه در نظر گرفته بود و با مطالعه میزان جریان حرارت امروزی نشان داد که از نظر زمان زمین شناسی ، مسلما مدت زیادی از زمانی که زمین در حالت مذاب بوده، نگذشته است.

این زمان ظاهری تبلور پوسته جامد زمین ، حداکثر قدرت ممکن را برای حیات ، آنگونه که ما می‌شناسیم، مشخص کرد. عدم دسترسی به جزئیات مربوط به نقطه ذوب سنگها و هدایت گرما تحت شرایط حرارت و فشار زیاد ، مانع ارزیابی دقیق زمان تبلور می‌شد، لکن مدت تعیین شده بسیار کم بود. بر این اساس زمانی که کلوین بدست آورده بود،100 میلیون سال بود.

 مواد رادیواکتیو

بعضی از مواد معدنی دارای خاصیت رادیواکتیو هستند، بدین معنی که از خود سه نوع اشعه خارج می‌سازند. اشعه خارج شده یا دارای بار الکتریکی مثبت است که در این صورت به نام پرتو آلفا خوانده می‌شود و یا دارای بار اکتریکی منفی است که اشعه بتا خوانده می‌شود. نوع سوم اشعه که نزدیک به اشعه ایکس است، از نظر الکتریکی خنثی است و به نام اشعه گاما خوانده می‌شود. در اثر صدور این ذرات ، به مرور جسم به مواد دیگر تبدیل می‌شود.

مدت زمانی را که جهت نصف شدن اتمهای اولیه لازم است، به نام زمان نیمه عمر می‌خوانند. زمان نیمه عمر اجسام مختلف ، متفاوت است و از چند ثانیه تا چند میلیارد سال تغییر می‌کند. سنگهای تشکیل دهنده زمین معمولا حاوی یک یا چند ماده رادیواکتیو نظیر اورانیوم ، رادیوم ، توریوم و پتاسیم و... هستند. با در دست داشتن سرعت تجزیه و اندازه گیری مقدار اولیه و ماده تبدیل شده موجود در نمونه ، می‌توان زمانی را که از تجزیه نمونه می‌گذرد، بدست آورد و بر اساس همین روش است که سن زمین تعیین شده است.

 تخمین سن زمین بر اساس سنگهای آسمانی

قسمت اعظم و در ضمن قدیمی‌ترین بخش تاریخ زمین شناسی را بخش پرکامبرین تشکیل می‌دهد که معمولا از نظر سنگ شناسی مشخص است و می‌توان سنگهای متعلق به آن را را تشخیص داد. آزمایشات مختلف بر روی سنگهای این بخش ، اعداد متفاوتی را بدست داده که کمترین آنها 600 میلیون سال و بیشترین آنها 5/3 میلیارد سال است. اگر تصور کنیم که پرکامبرین از 3،5 میلیارد سال پیش شروع شده، زمان تشکیل زمین مسلما از این عدد بیشتر است و بنابراین برای تعیین سن زمین از عوامل دیگر نیز بایستی کمک گرفت.

یکی از این عوامل ، سنگهای آسمانی است. از آنجا که مطابق تمام نظریات موجود ، تشکیل زمین و سایر سیارات منظومه شمسی همزمان بوده است، با تعیین سن این سنگها می‌توان سن واقعی زمین را بدست آورد. حداکثر سنی که تا به حال برای سنگهای آسمانی بدست آمده  4،6 میلیارد سال بوده است. یکی دیگر از عواملی که به تعیین سن زمین کمک می‌کند، نمونه‌هایی است که از ماه گرفته شده و بر اساس تجزیه نمونه‌های مذبور عددی نظیر عدد فوق برای آنها حاصل شده است. بدین ترتیب می‌توان عدد 4،6 میلیارد سال را برای سن زمین در نظر گرفت.

http://www.ngdir.ir

شدت زمین لرزه

«شدت» یك زمین‌لرزه از روی آثار خرابی‌ها و تأثیراتی كه زمین‌لرزه بر انسان و تأسیسات می‌گذارد مشخص می‌شود. شدت ارتعاشات حاصل از زمین‌لرزه با یك مقیاس دوازده‌گانه به نام «مركالی»، كه بر مبنای مقدار خسارات سطحی توصیف می‌شود، مشخص می‌گردد. این مقیاس كه كاملاً حالتی كیفی و توصیفی دارد از یك (I ) كه نمایشگر ارتعاشاتی بسیار ضعیف و غیرمحسوس است شروع می‌شود و به دوزاده (XII ) كه شدت خرابی آن فاجعه‌آمیز است ختم می‌گردد.

باید توجه داشت كه شدت زمین‌لرزه با افزایش فاصله از مركز آن، كاهش می‌یابد. خطی كه تمام نقاطی را كه یك شدت بخصوص از زمین‌لرزه را تحمل كرده‌اند به هم وصل می‌كند به نام «خط هم‌شدت» (خط هملرز) موسوم است.
در شرایط مساوی،هرچه عمق كانونی زمین‌لرزه كمتر باشد، قدرت تخریب آن بیشتر می‌شود. گرچه با دورشدن از خاستگاه زمین‌لرزه از قدرت تخریبی آن كاسته می‌شود، ولی امواج زمین‌لرزه ممكن است در رسیدن به خاكها یا محل گسل‌های دیگر تشدید شوند. از این روست كه خطر زمین‌لرزه معمولاً در زمین‌هایی كه از رسوبات منفصلتشكیل شده‌اند، بیش از نقاطی است كه در زیر آن سنگ بستر قرار گرفته است.

امروزه بشر قادر است سازه‌های مقاوم در برابر زمین‌لرزه را طراحی و به اجرا درآورد. به عنوان مثال در سال1357 زمین‌لرزه‌ای شهر طبس و.....روستای اطراف آن را ویران كرد و حدود15000

كشته برجای گذارد، در صورتی كه زمین‌لرزه‌ای با بزرگی بیشتر كه ....سال بعد از آن در كشور ژاپن به وقوع پیوست خسارات نسبتاً كم و تنها 104 كشته به همراه داشت.

بزرگی

بزرگی یك زمین‌لرزه مقیاسی از میزان انرژی رها شده را بدست می‌دهد. هرچه تنش ذخیره شده در سنگ، قابل از ایجاد گسیختگی بیشتر باشد، مقدار انرژی آزاد شده و به همراه آن بزرگی زلزله افزایش خواهد یافت. «بزرگی» زمین‌لرزه رابطه‌های مستقیم با مقاومت سنگها نیز دارد. هرچه سنگ مقاوم‌تر باشد، تنش زیادتری لازم است تا آن را بشكند و در نتیجه، پس از شكستن، انرژی بیشتری آزاد می‌كند.
بزرگی زمین‌لرزه را از روی دامنه‌ی امواج ثبت شده در لرزه‌نگاشت تعیین می‌كنیم. مفهوم بزرگی را اول بار دانشمندی به نام «ریشتر» و آن هم برای زمین‌لرزه‌های ایالت كالیفرنیای آمریكا (محدوده گسل معروف سن‌اندریاس) ارائه داد. امروزه از تعریفی كه ریشتر برای بزرگی بیان داشته در دیگر نقاط جهان نیز بهره گرفته می‌شود. همان گونه كه می‌دانیم؛ امواج زمین‌لرزه با دورشدن از مركز به تدریج مستهلك شده و از دامنه‌‌های ارتعاشات آن كاسته می‌شود. طبق تعریف، لگاریتم اندازه‌ها‌ی دامنه‌ها‌ی زمین‌لرزه برحسب هزارم میلی‌متر را در لرزه‌نگار استانداردی كه در.... كیلومتری مركز زمین‌لرزه قرار گرفته باشد، بزرگی می‌نامند. امروزه با استفاده از روشهایی می‌توان با هر دستگاه لرزه‌نگاری كه در هر فاصله از مركز زلزله قرار داشته باشد، بزرگی را محاسبه كرد. وجود اندازه‌ها‌ی لگاریتمی باعث می‌شود كه اگر دامنه‌ها‌ی امواج.... برابر تغییر نماید؛ بر مقیاس بزرگی یك واحد افزوده شود. بررسی‌ها نشان داده‌اند كه با افزایش یك واحد به بزرگی، میزان انرژی رها شده توسط زمین‌لرزه، حدود....برابر بیشتر می‌شود.

بزرگی زمین‌لرزه‌ها را معمولاً با یك عدد صحیح و یك رقم اعشار نشان می‌دهند. تاكنون در دنیا زمین‌لرزه‌ای كه بزرگی آن بیش از....ریشتر باشد به ثبت نرسیده است. ظاهراً مقاومت سنگهای سازنده‌ی پوسته‌ی زمین به گونه‌ای است كه هیچ سنگی در مقادیر انرژی بیش از این نمی‌تواند بدون آنكه گسیخته شود باقی بماند. به بیانی دیگر توانایی سنگها برای ذخیره‌ها‌ی انرژی به صورت تغییر شكل كشسان، حدی دارد و آن هم چیزی حدود....ریشتر است. برای مقایسه بد نیست بدانیم كه انرژی بمب اتمی كه هیروشیما را در پایان جنگ جهانی دوم ویران كرد معادل انرژی یك زمین‌لرزه‌‌های.... ریشتری بوده است.

آزمون مداد کاغذی علوم تجربی

آزمون مدادکاغذی اعداد اعشاری

اعداد اعشاری و زمان

کلید سوالات تیمز ریاضی و علوم تجربی چهارم ابتدایی

آموزگار ابتدایی شهرستان تبریز

نکات کلیدی علوم دوم

دانلود مجموعه نکات کلیدی علوم دوم ابتدایی

http://www.talashgaran11.blogfa.com

سوالات درس یازدهم علوم        

پاسخنامه ی سوالات درس یازدهم علوم     

سوالات ریاضی ششم

سوالات علوم ششم

سوالات ریاضی وعلوم ششم به روش تیمزدبستان شهیدتوانا وآزادی

پیشنهاد می کنم خصوصا درس ریاضی را دانلود و پاسخ دهید.

دانلود فایل های pdf نمونه سوالات ریاضی هفتم و هشتم

دانلود فایل های pdf نمونه سوالات علوم هفتم و هشتم

ماده: هر چیزی که دارای جرم باشد و فضایی را اشغال کند ( حجم) و از ذرات ریزتری به نام اتم یا مولکول تشکیل شده باشد (ماده) نامیده می شود.

ویژگی های ماده : جرم و حجم از ویژگی های هر ماده هستند از دیگر ویژگی های هر ماده  این است که در میان ذره های سازنده ی ماده فضای خالی وجود دارد، ذره های سازنده ی ماده،پیوسته در حال حرکت و جنبش هستند و بین ذره های سازنده ی ماده ربایش وجود دارد.

حجم : مقدار فضایی که هر ماده یا جسم اشغال می کند ، حجم آن را مشخص می کند.حجم یک ماده مجموع حجم ذرات ان ماده و فضاهای خالی بین ذرات آن است. حجم را با واحدهای مترمکعب،سانتی مترمکعب اندازه می گیرند.حجم مایعات و گازها را با واحد لیتر هم بیان می کنند